εντροπαλός

και ντροπαλός, -ή, -ό (Μ ἐντροπαλός, -ή, -ό(ν))

αυτός που ντρέπεται και συστέλλεται εύκολα, φοβισμένος, συνεσταλμένος («κόρη (ε)ντροπαλή»

«εκεί μέσα εκατοικούσες πικραμένη, εντροπαλή», Σολωμ.). Επίρρ. (ε)ντροπαλά

με συστολή, συνεσταλμένα, φοβισμένα.